Deze week vergeten we de schietpartijen en overvallen maar een keer. Hebben we het niet over al die jongeren die zich dood reden tegen bomen of op vakantie zich al een idioot gedragen.
Nee, we hebben het over een #gouden #gleuf, #Rutte #China en mijn #visie
Gouden Gleuf.
Dat er weinig gelijkheid is in de wereld bleek zondag wel weer. Leonne Stentler die, bij gebrek aan beter, een paar woordjes mocht zeggen bij de NOS, zei dat Wiegeman, de coach van de winnende Engelse walking-football vrouwen, een “gouden gleuf” zou hebben, refererend aan de gouden pik die Van Gaal ooit is toegedicht.
Stel dat een witte hetero man die lid is van eens studentencorps of gewoon manager is dat zou zeggen tegen een vrouw die het geluk aan haar zijde heeft gehad. De hele woke wereld zou massaal in opstand komen toch? Maar ja, het was een vrouw en dan weten “we” meteen dat het een te waarderen grap is.
Record Rutte
Het aantal bewonderaars staat in geen verhouding tot het aantal haters, als we tenminste de socials en media moeten geloven. Maar Mark staat al 12 jaar aan het roer van ons vreemde deltalandje. De natiestaat Nederland, waar een Millennial met alle fratsen die bij die generatie horen, dankzij een eicelletje van moeder de koning mag uithangen.
En wat de Ruttehaters ook probeerden, hij bleef en blijft zitten en zelfs een zorgvuldig opgezet complot van de D66 “dames” Kaag en Ollongren, met Omtzigt als vermeend slachtoffer, deed hem geen kwaad.
Leiderschap ten top, schuld bekennen om zo medewerkers, collega’s en de eerder genoemde Millennial, uit de wind te houden, menig manager zou er terecht jaloers op zijn.
En hengelen naar een setje mooie commissariaten, wat we gewend zijn van vooral zijn linkse voorgangers, dat doet hij niet. Hooguit een erebaantje in Brussel zou hem kunnen bekoren, maar dat is wel ver fietsen.
China
Och ja, Nancy gaat even in Taiwan op bezoek en meteen begint het wapengekletter en springen de economen in de alarmstand.
Waarom toch steeds het economisch argument? Accepteer dat de wereld niet zonder China kan! Haal de productie weg uit China dan is Apple meteen zo dood als een pier (ik zal ze niet missen) want al hun speeltjes worden in China gemaakt en dan is geen enkel lid van de Apple sekte bang voor spionage door China en door Apple tegelijk.
Het is het idiote van natiestaat, die lapjes grond die door denkbeeldige lijntjes van elkaar zijn gescheiden en waarover al eeuwen dodelijke conflicten over zijn tussen alpha mannetjes en vrouwtjes die ten koste gaan van hele generaties jeugd omdat die moeten vechten voor hun stukje land! Niet dat het veel uitmaakt, het vermaak van de jeugd is sowieso elkaar afmaken dezer dagen.
Meerdere keren per week komt er hier in Tilburg een trein van vele honderden meters lang vol met goederen uit China. Dagelijks worden honderden, zo niet duizenden containers met producten uit China in Rotterdam gelost. En er is geen gezin in ons land dat niet iets "made in China" in huis heeft.
En ja, de hebben daar heropvoedingskampen voor Oeigoeren en andere islamitische minderheidsgroepen en daar zijn we op tegen, terwijl “we” met zijn alleen vroeg in de ochtend een handdoekje op een strandbedje moeten leggen om recht uit bed na het ontbijtbuffet de rest van de dag aan de rand van een zwembad in Turkije te liggen, langzaam dronken te worden terwijl even verderop talloze Turken en Koerden de les van Erdogan wordt bijgebracht.
Als we de westerse moraliteit even opzij zetten en proberen te begrijpen wat China is, kan en doet. Respect proberen op te brengen, respect dat we zelf eisen voor alle onzin die we de wereld in sturen, dan is begrip en daarmee wereldvrede een stukje dichterbij.
Waar sta ik nu voor?
Die vraag wordt me soms gesteld. Ben ik nou een liberaal of de “domme rechtse populist” of wat? Die vraag stel ik me zelf ook regelmatig. Daarom een poging.
Ik ben voor het categorisch imperatief van Kant met daarbij wel de opmerking dat we dan wel moeten begrijpen dat we moeten stoppen met het spiegelen van de eigen waarden en normen op de ander. Dus vrijheid met respect voor de ander wil wel zeggen dat je dan moet weten wat de ander voor waarden en normen heeft.
Laissez-faire, dus geen bemoeienis van overheden zoals de betutteling die dagelijks over ons heen wordt gestort.
Het profijtbeginsel dat de gebruiker ook de betaler is van voorzieningen waar gebruik van wordt gemaakt
Vergaande privatisering. Geen overheidsbedrijven of bedrijven die door de overheid worden aangestuurd, zoals de Zorg en Nutsbedrijven.
Autonomie van mensen wat betreft bestuur en leven. Kleine en grotere zelfsturende gemeenschappen die door linking pins met elkaar verbonden, ook binnen prestatieomgevingen zoals bedrijven.
Een vleugje Marx voor wat betreft het respect voor het eigen van de mens, het tegengaan van vervreemding van jezelf, wat overigens een uitvloeisel is van de eerste voorwaarden.
Kortom, de mens met wat die is centraal en niet alle artefacten die de wereld momenteel in de vernieling helpen.