Deze week was de NPO weer eens druk in de weer met #ongehoorde #censuur. Ze menen te mogen bepalen wat er door de publieke zenders gezegd mag worden.
Verder vergaapten we ons aan het #koningshuis en mochten de kids weer de rommel van papa en mama verpatsen op de #vrijmarkt.
Paul van #Vliet verliet ons een schat een herinneringen achter latend en #Dove maakte een comemercial die mij tot tranen beroerde.
Ongehoord!
De NPO wil de omroep “Ongehoord Nederland” uit het publieke bestel zetten. Deze omroep verkondigd namelijk dingetje die bij de niet echt politiek neutrale NPO in het rechtse keelgat schoten. En de vrijheid van meningsuiting is in Hilversum wel beperkt tot de meningen die gedoogd worden door de NPO. ON zou niet bereid zijn tot samenwerking, wat zoveel wil zeggen dat ze prediken wat gedoogd wordt.
'Het verspreiden van onjuiste informatie en de gebrekkige onafhankelijkheid van Ongehoord Nederland tasten het vertrouwen van het publiek in de publieke omroep als geheel aan'
Alsof de NPO geloofwaardig is! Het clubje moraal ridders waar grensoverschrijdend gedrag eerder regel dan uitzondering is.
Ja, ON gaat vaak te ver met beweringen, maar ook de andere omroepen kunnen er wat als passen hun bewering beter in de algemeen aanvaarde regeltjes.
Benieuwd hoe de minister hierop reageert, want dit gaat echt over een van de elementaire vrijheden die in de grondwet verankerd zijn.
Vrijmarkt
Met eurotekens in de ogen zitten vele kinderen achter een kleedje te verkleumen achter de spullen die papa en mama hebben uitgezocht. Papa en mama zitten gezellig achter de koffie en papa beweegt zich regelmatig naar de biercontainer die centraal in het park staat opgesteld.
Een meisje van pakweg zeven jaar staat een viool te verkrachten en als iemand vraagt of ze dat ding niet beter kan verkopen, reageert papa woedend want in zijn gedachten is zij het nieuwe toptalent dat de wereld gaat veroveren met vertolkingen van Vivaldi.
Koningsdag
Ik heb weinig met koningshuizen, restanten van een feodaal verleden waarbij macht via een vrijpartij wordt vastgehouden binnen een vastomlijnd clubje dat zich door een set van domme regels afscheid van het “gewone volk”. Maar een dag in het jaar dalen ze af naar het plebs om zich te laten bewonderen. Dat kost het plebs handen vol geld en slechte een minderheid gaat kijken naar het koekhappen en amateursporters die een kunstje hebben geleerd.
Daar laten Max en Willem zich verrassen, maar niet heus, want alles is tevoren bekend, vooral de vragen waarvan de antwoorden nauwkeurig zijn ingestudeerd. Maar bij een antwoord zet ik toch vraagtekens. Toen het over racisme ging zette Willem het gezicht van een priester die een vraag over ontucht krijgt op en antwoorde: “Ik begrijp jullie pijn het zit in jullie DNA!”. En als je dat zegt, is dat dan geen racisme, dat er iets in je DNA zit, zoals huidskleur in je DNA zit? Is het niet zo dat racisme in ieders DNA zit en dat we dat niet steeds kunnen beheersen? Kortom, verkeerd antwoord.
Na een paar uur heeft Willie er genoeg van, wuift Max, gestoken in een creatie die duurder is dan de hele garderobe van de doorsnee onderdaan, nog een keer en druipen ze af.
Wat zullen ze zeggen als ze straks thuis weer aan de borrel zitten? Ik heb er zo mijn ideeen over.
Het Volk laaft zich aan verschraald bier en heeft morgen ook maar een dagje vrij genomen, lekker lang weekend toch?
Vandaag 1 mei viert de rest van de wereld de dag van de arbeid, later deze week, 5 mei, vieren we onze vrijheid, wellicht toch deze vrije dag inruilen voor het vereren van de erfmacht. Lijkt me een beter plan.
Paul van Vliet
Na Wim de Bie verliet een andere grote Haagse woordkunstenaar ons. Wie kent Majoor Kees “vraguuh, geen vraguuh” niet? Wie heeft geen herinnering aan Bram uit de Commune n “Dan moet je Annie omturnen” niet? Waarschijnlijk zullen de jongere generaties die verslaafd zijn aan de schermen waarop allerlei randfiguren hen van alles wijsmaken de schouders ophalen. Maar ergens in de boekenkast staat nog steeds dat kleine boekje met die zilverkleurige kaft met paarse opdruk vol met Bram en jaren ’70 wijsheden.
Dove
Ergens onder mijn ruwe bolster zit een zeer blank pitje en dat werd zeer geprikkeld door deze commecial van Dove. Soms ga je niet plassen onder de reclameblokken maar raak je toch vocht kwijt.
