Deze week nog geen #Omtzigt of #Baudet maar een persoonlijke belevenis.

Paniek?

Het is maandag 30 october 2023 en veel mensen zitten vroeg in  de ochtend te wachten op “de week” en die komt dus maar niet. Bij deze de toelichting.

Donderdag mocht ik voor een routine operatie, even een heupprothese, nu links, in mijn been laten zetten. Dat ging in eerste instantie goed, maar toen ik later op de dag even uit bed naar het toilet wilde bewegen, kwam er een vroege versie van Halloween op de gang van het ziekenhuis, nabloeding, wist de ijverige en gedreven verpleegkundige snel te diagnosticeren. Dus drukverband erop  en de hoop op de trip huiswaarts was meteen diep de bodem ingeslagen. In de nacht nog een keer een bloedbad en werd mijn onderlichaam in een reeks van doeken gewikkeld waar Toetanchamon jaloers op zou zijn geworden. Vrijdag nog steeds nabloedingen en een slimme en mooie leerling opperde of de zware bloedverdunner nog wel zou mogen. Nee, riepen de ervaren schatten in koor, dat moet, maar op zaterdag wist de zaalarts toch mee te delen dat met die pillen het lek nooit gestopt zou worden. Dus opnieuw gemummificeerd met de prettige boodschap dat er wel anti-trombose prikjes nodig waren, lekker een spuit in je buik. Och, ik heb genoeg buik, dus…
Maandag weer controle, nog wat druppels dus nog een nieuw verbandje en hopen op dinsdag.
Ondertussen had ik een aardig hoestje ontwikkeld en wat koorts, dus besloot men even een covid test te doen. Vol vertrouwen liet ik dat toen en rond 16:00 uur komt een verpleegster, de engel van de afdeling noemde ik haar, met een soort kleine tablet en liet me die zien. Rode rand rond het scherm. Positieve coronatest! Twee weken geleden nog nieuwe vaccinatie gehad!
De engel straalde een en al medelijden uit. “Je mag niet op de kamer blijven (ik lag daar met twee schatten op leeftijd die met een ongelukkige val hun heup  hadden gebroken) want dan kun je hen besmetten, en er is geen eenpersoonskamer beschikbaar voor isolatie, er zijn meer gevallen van corona op de afdeling. Maar als je wilt mag je ook naar huis!”
Die keuze was zo gemaakt, ik moet wel op de wond letten of er weer lekken komen, maar thuis heb ik al 47 jaar een aartsengel ter beschikking. “Je hebt echt het volledige pakket gehad zei de late engel die rond half vijf aan haar dienst begon, Heup, nabloeding en covid” we lachten er weer om, zoals we zo veel en vaak plezier hadden gehad.
Ik nam afscheid van mijn twee nieuwe vriendinnen  en zo reden we maandag even na vijven naar huis.
Vol stress en hoestend en met een mondkapje voor.
Volgende week weer een redelijk normale week hoop ik.