Deze week de jacht op #goud, #olympische-spelen #geld en #voetbal en #Tranen

Uiteraard #recht-voor-zijn-Jaap en een toepasselijke #kreet-van-de-week.

Goldrush

Een van de “zegeningen” van mijn stoornis is dat als ik iets hoor of lees er vaak spontaan een liedje door de mensjes in het brein in de jukebox wordt gestopt. Deze week best vaak “After the Goldrush” een prachtig album van Neil Young.

Want er was paniek in de media, er kwam maar geen gouden medaille. Een lekke band, vroege uitschakeling bij de judo. Maar woensdag was het raak bij het roeien, eerst de dubbel vier en daarna twee meiden die 10 cm tekort kwamen en op zilver bleven steken. De natie kon gelukkig gaan slapen.

Waar “we” ons druk maken om het nationalisme van rechtse partijen is de sport vergeven van nationalisme. “We” dragen de kleur van een koningshuis, dat druk juichend een paar dagen aanwezig was. “We” zitten in tranen als “we” winnen of juist verliezen. Waarom genieten we niet gewoon van de prestaties van mensen? Die geweldige tijdrit van Wout van Aert die na een zware blessure wonderbaarlijk terug kwam? De briljante inhaal actie van Tom Pidcock bij het mountainbiken?
Kunnen we sport en presteren niet los zien van de natiestaat en koningshuizen?

Olympische spelen.

Tussen al de berichten in de media over het falen van mensen zijn de olympische spelen een verademing. Mensen die presteren maar vooral allemaal mensen die zich van hun goede kant laten zien. Respect voor tegenstanders, applaus als ze een bijzonder prestatie leveren, knuffels van verliezers aan winnaars. Het gaat minder om de natie waarin je leeft, waar je voor uitkomt, maar de sport die je beoefend.
Hoe mooi waren de tranen van Djocovic, hoe geweldig was de demarage van Evenepoel, hoe genoot de wereld van de geweldige inhaalrace van Femke Bol. Dat is waar sport om gaat, dat is de ziel van de olympische spelen!
Jammer dat woke terreur weer toesloeg toen de vader van een winnaar in een vlaag van emotie een vrijwilligster kuste, meteen de politie erbij! Want emotie tonen kan, maar dan wel binnen de normen van woke, zelfs in Frankrijk waar iedereen elkaar kust voor de ochtendkoffie op kantoor.

Vitesse

En de macht van geld.

Na decennia lang wanbeheer, zaken met dubieuze geldschieters, frauduleus handelen, spelen in een megalomaan stadion, dat past bij de grootstedelijke waanzin die zo kenmerkend is voor de dat stadje aan de Rijn, maar wat nooit meer dan een handvol supporters herbergde, heeft de KNVB toch besloten die clubje de licentie betaald voetbal te laten behouden. De volgende geldschieter met een zeer dubieus verleden vol wanbetalingen en fraude staat weer klaar.
Waarom heeft de KNVB dat gedaan? Geld dus! Niet het geld van dat clubje maar het geld van andere clubjes uit de KKD. Clubjes die met moeite het hoofd boven water kunnen houden en door de promotie van WillemIi en NAC een paar wedstrijden met volle uitvakken, wat vaak een verdubbeling van het aantal verkochte plaatsen betekende, nog dieper in de problemen dreigden te komen.
En natuurlijk is het ook leuk voor de spelers van die clubjes om de Gelredome, van binnen te zien. Want iedere week weer in een soort van wei met wat bankjes rond het veld, dat is ook niet echt aangenaam.
De komende maanden zal blijken dat het clubje uit Arnhem weer verder in de problemen zal komen, maar de competitie is gered  denken ze in Zeist.
Of het goed is voor het imago van het voetbal is nog maar de vraag, maar de KNVB heeft een jaar tijd gekocht.

Tranen

4 Kinderen vermoord door een 17 jarige.
Steekpartij tussen doorgesnoven jongeren in Portugal, welhaast uiteraard met jongens uit Nederland.
Verkiezingsfraude in Venezuela, waar Maduro zich aansluit bij een select groepje mensen die de slechtheid van de mens bewijzen.
Een laffe aanval van moslim terroristen op een strand in Somalië met veel doden.

Laat ik er maar geen woorden aan vuil maken, maar ik vocht harder tegen de tranen dan wanneer we goud wonnen.

Recht voor zijn Jaap

Stel, je schrijft een boek en dat verkoopt aardig…

Kreet van de week

Er zijn 500 miljoen mensen op Facebook, maar wat zeggen ze tegen elkaar? Weinig.
Elmore Leonard