Deze week weinig te doen, dus een kort blog deze keer.
Rest alleen #vakantie voorbij, #Olympiërs, #Banksy en #18.000.000.
Uiteraard #recht-voor-zijn-Jaap en de #kreet-van-de-week.
Vakantie voorbij.
Voor veel mensen was het nog een weekje de kinderen bezig houden om ze maandag weer met een zucht van verlichting naar school te sturen. Voor veel jeugd nog even een paar festivals om daarna met tinnitus en nog half stoned (meer dan de helft geeft bij “Intens” aan om in de onderbroek drug mee naar binnen te hebben gesmokkeld), zich weer naar school, werk of de sociale dienst te slepen.
De gepensioneerden halen opgelucht adem, pakken nog even een last minute all inclusive verblijf ergens in plaatsen die weer eens grondig verbouwd zijn door de eerder genoemde jeugd en we gaan weer over tot de orde van dag.
Olympiërs
De winnaars van “goud” kregen, als ze er al geen hadden, een medaille opgespeld, het had de koning behaagd blijkbaar. Niet sporters moeten vaak jaren, decennia, goed werk verrichten, vaak gemotiveerd nog vaker in alle stilte, want narcisme en vrijwilligerswerk gaat niet samen, voor zo’n dingetje. Daarna mochten ze naar Willie en Max voor de bitterballen (echt sporters zijn dol op gefrituurd vlees) en een glaasje jus. En dat was het dan. Tot over vier jaar!
Banksy
Om de nood onder de onder armoede levende Engelsen, de Brexit was niet echt een succes, heeft de grote onbekende kunstenaar links en rechts in Londen wat werkjes achter gelaten. En meteen kwam de ware aard van de mens weer naar boven, al snel werd het eerste werk gestolen door een drietal knapen met bivakmutsen op. Waar het werk, kunstig op een satelietschotel gezet, blijft, wie weet komen we er ooit achter.
18.000.000
Achttien miljoen mensen wonen en leven in ons landje kopte alle kranten het nieuws. Niet omdat we zoveel kindjes hebben verwerkt of omdat de Boomers maar niet dood willen gaan, nee, omdat er veel mensen vanuit het buitenland naar Nederland zijn gekomen. Veel om het werk te doen waar de Nederlander te lam voor is, anderen om veiligheid te zoeken.
En het past allemaal op het stukje aarde, al komen we wel wat huizen te kort.
En die huizen, zo kopten de media ook worden kleiner, vooral omdat de kosten van de bouw geweldig zijn gestegen.
Maar och, we wonen toch nog wat ruimer dan veel andere bewoners van de rotsklomp die ergen in een of andere uithoek van het helaas rondvliegt.
Maar ja, waar moet ik anders over schrijven?
Recht voor zijn Jaap
Ook liever fietsen in de natuur dan winkelen op de meubelboulevard?
Kreet van de week
Een man is niet oud totdat spijt de plaats in neemt van dromen.
John Barrymore