Deze week, #bevrijdingsfestivals, #geld en (ik hoop) een #record, #armoede en een #overdenking.

Uiteraard #recht-voor-zijn-Jaap en de #kreet-van-de-week.

Bevrijdingsfestivals.

De overheid wil de gratis festivals op 5 mei niet langer subsidiëren en dat zal voor de een feesten en festivals verslaafde jeugd een domper van jewelste zijn! Moeten ze wellicht wel wat langer werken om naast de vele andere festivals en drie weken vakantie ook dat festival te moeten betalen! De GGZ gaat al ijverig op zoek naar meer, veel meer, psychologen en psychiaters om de verwachte toestroom van zwaar ge traumatiseerde post-pubers op te vangen.
Voor ons ouderen is het fijn;  een dag minder dreunende bassen aan je hoofd.

Geld

€ 100.000.000,-- aan bewapening en € 200.000,-- om kamp Westerbork, waar de beelden van de oorlog worden overgedragen aan nieuwe generaties.
Wie kan dat verklaren?

Record?

Een tiener van 19 met een strafblad van 19 (!) pagina’s staat weer voor de rechter nu vanwege afpersing en geweld. Ik hoop dat het een record is, anders is mijn hoop dat er nog iets terecht komt van de wereld weer een stukje verder vervlogen.

Armoede

In al haar wijsheid heeft de overheid de norm die geldt voor armoede op € 1510,-- per maand gezet. Daardoor is het aantal mensen in armoede behoorlijk gedaald.
Hoewel geld de enige taal is die overal in de wereld begrepen wordt, ook in Rusland, Noord Korea en China kun je met dollars of euro’s betalen, is het niet echt een taal die, zeker voor niet economen, duidelijk is. Als menswetenschapper zou ik in ieder geval “armoede” meer definieren in termen van welzijn, geluk, tevredenheid. Er zijn mensen die met € 1510,-- per maand kunnen leven, er zijn mensen met een inkomen ver boven modaal die zich van mentaal probleem naar mentaal probleem slepen.
Laten we dus eens stoppen met alles in termen van geld te definieren, dan wordt de wereld weer een stukje mooier, of beter  minder smerig, misschien. Want bij alles in geld denken, dat is pas armoedig.

Overdenking.

Iedere softie roept dat de wereld te hard wordt om twee seconden later zwaar haat te prediken tegen iemand. "Vroeger" was de wereld redelijk binair, je was Ajax of Feijenoord, Puch of Floret, Beatles of Stones. Redelijk overzichtelijk.
Nu kun je voor alles wat je doet een stortvloed van haat over je heen krijgen, vooral in media die ooit, waarschijnlijk in een vlaag van verstandsverbijstering “sociaal” zijn genoemd. Je kunt door alles wat je doet in een mes in je  rug cadeau krijgen van een of ander woke figuur of zelfbenoemd wereldverbeteraar die iets wat je hebt gedaan of juist niet gedaan meteen tot een van de meest verschrikkelijke misdaden opblaast en je op alle media die ter beschikking staan gaat publiceren.
Kijk je (als man, want met een (vooral blanke) piemel hoor je bij the usual suspects) naar een meisje dat minder stof in haar kleding heeft dan een van mijn zakdoeken, dan loop je het gevaar om meteen gecanceld te worden, zeker als je ook nog eens BNer bent of zelfs een klein beetje bekendheid geniet.
De wereld is vele malen meer verdeeld dan in mijn jeugd. Wokies, jeugd waarvan de ouders geen tijd hadden om de meest elementaire dingen van fatsoen en respect bij te brengen, ieder moment van de dag kun je gecanceld worden.
Nee, de geschiedenis herhaalt zich niet, we zitten in een stuk geschiedenis waar over 200.000 jaar de nieuwe mutatie van het dier Homo zich zal verwonderen over de hoeveelheid haat, nijd, hebzucht, tweespalt die er heerste in deze tijd.
Oh Nederland, nee, Oh wereld, let op uw seack!

Recht voor zijn Jaap

Soms doet een mens rare dingen, zoals op jacht gaan naar roofvissen. Wat een avontuur is dat. Mijn jachtinstinct is nog prima.

Kreet van de week

Populisten zijn net voetballen, hoe harder je er tegen schopt hoe sneller ze bij hun doek zijn.
Ad de Beer