Nederlands cabaretier, zanger en dichter (1916-2000) was een van de grote drie, samen met Wim Kan en Wim Sonneveld die met zijn one-man-show in ons land mensen aan het lachen bracht maar ook aan het denken zette.
Veel van zijn conferences kunnen door vele ouderen en enkele jongeren opnieuw een glimlach op de lippen toveren.

Ik heb hem lang geleden mogen ontmoeten, mijn vader werkte bij in de stadschouwburg in Tilburg, vooral om onze studie te bekostigen en raakte daar aan de praat met Toon. Tot verbazing van ons allemaal kwam hij stralend thuis samen met Toon die ons lange tijd, tot diep in de nacht bezighield met een lang betoog over helemaal niets.
Hij dankte ons toen hij  vertrok voor de inspiratie die hij had gekregen door zijn bezoek.

Een geweldig mens, die mij zeer geinspireerd heeft.

Deze quote spreekt me vooral aan omdat ik de vele berichten op de socials waarin mensen erg trots zijn op vermeende prestaties die eigenlijk de moeite van het vermelden nauwelijks waard zijn. Het gaat om de roem, de aandacht, applaus, likes. Bescheiden diep van binnen genieten is vele malen mooier dan luidruchtig de aandacht te trekken.
Toon hield van het applaus maar schepte er niet mee op, hij bleef bescheiden.