Sommige mensen, wellicht veel mensen, denken dat ik zo’n keiharde ben. Dat ik geen hart heb en dat het keramiek van een toiletpot spontaan barst als ik erop mijn water laat lopen, omdat ik puur azijn, van het sterkste soort uitscheidt.
Ja, ik stuurde in de tijd dat ik crisismanagement bedreef tientallen, wellicht honderden mensen naar huis. Ik reageer fel op berichten op LinkedIn als er volgens mij onzin wordt verkondigd of als het weer eens van die op die pure “kijk mij eens geweldig zijn” of “zie mij eens zielig zijn” bijdrages zijn, waarmee gevist wordt naar complimenten, likes en andere zaken die de dopamine verslaving voeden.
Maar als ik Nessun Dorma, een zeer bekende aria van Pucini, hoor springen de tranen in mijn ogen. Paul Potts was een van deelnemers van een de Got Talent programma’s die, tegen alle verwachting in, met deze aria werd ontdekt en ook won.
Ik heb thuis zitten janken toen een van de deelnemers van WillemII Football Memories na vijf jaar geen woord te hebben gesproken bij het zien van de foto van een oude speler van de club zijn naam mompelde. Ik moest vechten tegen de tranen toen ik las dat andere deelnemers door corona waren overleden. Ik kreeg diep medelijden met Anouk, die ik toch al een pracht vrouw vindt, toen ze niet weg durfde uit Marokko vanwege haar astma.
Maar dat hoeft niemand te zien, buiten mijn vrouw die het al bijna 45 jaar met me uithoudt. Ze weet dat ik eigenlijk een sentimenteel manneke ben.  Ze weet dat ik nachten heb liggen woelen als ik weer eens mensen had moeten aanzeggen.
Veel mensen die ik heb aangezegd heb ik nog lange tijd geholpen om aan een baan te komen die veel beter bij hen paste. Maar daar loop ik niet mee te koop. De kaarten en brieven die ze stuurden liggen in een doos op zolder, samen met de cadeau’s die ik kreeg na weer een succesvolle opdracht.
Ik ben niet iemand die verslaafd is, of verslaafd wil worden, aan aandacht. Ik geef mensen die om aandacht zeuren geen aandacht, geen podium geven. Zo ben ik niet opgevoed. Goede  dingen doe je voor jezelf, niet voor de complimenten of likes.
Dus laat me maar het imago hebben van een angry old man. De mensen die me echt kennen weten wel wel beter.

Uit Nessun Dorma:

Maar mijn geheim is opgesloten in mij
En niemand zal mijn naam kennen
Nee, nee, slechts aan je lippen zal ik het vertellen
Als het daglicht zal stralen

Bij de dageraad zal ik winnen!
Zal ik winnen! Zal ik winnen!