Moraal

Under construction

Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral. (Brecht)

De laatste tijd duikt het steeds vaker op, het woordje “moraal”. Maar wat is het eigenlijk? Neem 100 filosofen en denkers en je krijgt 100 verschillende definities.

“Er is een moraal van meesters en er is een moraal van slaven”

Nietzsche

Deze quote van een van mijn favoriete denkers maakt al veel duidelijk, er is geen eenduidige moraal, het is mens-gebonden. Daarmee wordt het per definitie onmogelijk iemand te betichten van gebrek aan moraal, van immoreel gedrag. Hoe moralistisch is het om je eigen moraal op te leggen aan anderen?
Kant, een ander groot filosoof was de vader van het liberalisme en de bedenker van het categorisch imperatief

“Leef volgens de stelregel waarvan je vindt dat hij tot wet verheven moet worden."

Kant

En gaan we  verder zoeken dan zien we, ik schreef het al eerder, meer verschillen in de definities dan overeenkomsten.

Als de grote denkers al niet  tot een eenduidig antwoord komen dan kan ik niet anders constateren dat moraal niet statisch of objectief is. Het kan variëren tussen individuen, ismenm culturen en zelfs tijdperken. Wat als moreel acceptabel wordt beschouwd door de een, kan als immoreel worden beschouwd in een andere.

Eigenlijk is moraal dus zo iets al god, een artefact, een verzinsel van mensen, vooral bedoeld om anderen de maat te nemen.

Als het woordje "moraal" wordt gebruikt wordt anderen een spiegel voor gehouden waar we zelf niet in durven kijken.

We beroepen ons op moraal meer om anderen aan te spreken als we geen overtuigend argument hebben.

“Moraal is de houding die we aannemen tegenover mensen aan wie we een hekel hebben.”

Oscar Wilde

Kortom, laten we leven volgens het categorisch imperatief en niet volgens artefacten als god en moraal, want die halen het slechtste in ons boven.