In het kader van het zoeken naar een waarheid, wetend dat die niet bestaat, lees ik veel boeken van en over filosofen. In dat kader worstel ik me door “Langs de afgrond, het nut van foute denkers” van Arnold Heumakers.
Volgens de beschrijving op de website van de uitgever “In Langs de afgrond bespreekt Arnold Heumakers op even heldere als indringende wijze een aantal foute denkers van rechtse, al dan niet fascistische signatuur.”

De toon is gezet, rechts denken is fout!

Het hele boek riekt, hoewel het goede beschrijvingen geeft van de filosofieën van denkers, naar een diep vooroordeel ten opzichte van alles wat niet denkt zoals de leer van de moderne moraliteit, gegrond op het socialisme en de leer van de Abrahamitische religies ons heeft wijs gemaakt. De leer die het slechte van de mens ontkent zo lang de leer maar niet wordt tegengesproken.

Omdat Poetin dingen doet die we afkeuren, is hij van communist, extreem links dus, in de ogen van Links ineens Rechts geworden, want hij deugt niet.
De aanhangers van GroenLinks, een clubje dat ontstaan is uit extremen groepen zoals KEN-nl, ARP, de CPN roept nu om het hardst dat Poetin fout is, terwijl hij juist de heilstaat die ze nog geen 40 jaar geleden omarmden, terug wil krijgen.

Hoe verder ik in het boek komt, hoe meer ik een onaangename smaak in de mond krijg. Waar aan de ene kant meningen als vooroordelen worden afgedaan, wordt het ene na het andere vooroordeel geponeerd, worden mensen als slecht bestempelt en uitgekotst door de auteur.

Moralisme en empathie prediken, maar haat en verdeeldheid zaaien, we zien het iedere dag weer.

Praat met ons mee, anders stoten we je af. Pure onverdraagzaamheid voor andere denkbeelden, geen empathie voor wie anders denkt, de vrijheid van denken en spreken geweld aan doen, tweedracht zaaien.
 Als dat het goede denken is, dan denk ik dat we met dat denken sneller de afgrond in tuimelen.