HRM, de core van iedere organisatie!
(8 maart 2019)
Toen ik vele jaren geleden aan mijn loopbaan begon, was het een gevleugelde kreet “Kun je niet meer mee, is er altijd nog de “P”. Personeelzaken werd bemenst door een enkeling met de sociale academie als achtergrond, aangevuld met enkele drop-outs, veelal soft en te lief om ontslagen te worden. Ze deden hun best, maar werden ook niet voor vol aangezien. Toen in de jaren ’80 het besef begon door te dringen dat medewerkers eigenlijk mensen waren, steeg P&O, personeelszaken in aanzien en zeker toen het bordje voor de deur niet langer P&O, maar HRM vermelde gebeurde het soms zelfs dat het hoofd P&O, HRM, zitting mocht nemen in het Management Team, al was het vaak om de notulen op de nemen of de koffie rond te brengen.
Toen ik ergens rond 1983 mee mocht denken over de opzet van de studie Personeelwetenschappen aan de KUB (nu UvT), was het de ambitie van de initiator, de legendarische professor Van Dijk, van P&O echt HRM te maken. Vol goede moed werd er een curriculum samengesteld voor een multidisciplinaire studie die we graag Sociale Bedrijfskunde wilden noemen, maar de economen waren daar niet echt van gediend. Het aloude principe dat economie de kern van alles was, was nog dominant aanwezig.
Toen ik tijdens de studie van medisch analist de overstap maakte naar het personeelsvak, eerst als hoofd POI (men had de opkomende ICT voor het gemak maar bij P&O gestopt, dat was toch de vergaarbak), werd ik meteen ook lid van het MT. Een overwinning dacht ik, maar het viel tegen. Braaf ja knikken en op vrijdag een stevige borrel, meer was het eigenlijk niet. Ik moest bij iedere nieuwe baan en later interim-job knokken voor de plek in het MT, wat me overigens vaak lukte. En gaandeweg kreeg ik zelfs een sleutelfunctie bij diverse bedrijven waar ik voor werkte.
Maar als ik rond kijk, dan zie ik nog vaak dat P&O, HRM, Personeelzaken, een ondergeschikte rol heeft. Vaak zie ik nog de aloude sociaal academie figuur als hoofd, manager HRM en vaak zijn ze geen lid van het MT, rapporteren ze aan Finance of zo nu en dan rechtstreeks aan de directeur.
Vreemd eigenlijk, want haal alle mensen uit de organisatie, dan staat alles stil. Zonder personeel, medewerkers, mensen, kan geen enkele organisatie iets leveren. Haal alle kapitaal goederen weg, dan is in veel gevallen productie nog mogelijk. Wanneer gaan “we” eindelijk eens beseffen dat mensen, medewerker, personeel, de enige factor is die het succes van een organisatie bepaalt? Wanneer gaat P&O eens op zijn strepen staan, gaat P&O weg van de rituelen waar ze aan verslaafd zijn en gaan ze opkomen voor de mensen, het personeel? Wanneer wordt P&O volwassen, gaat ze weg van de betutteling en eist ze de plaats op waar ze hoort te zijn.
In de core van de organisatie.